Genç kadın çiftçi, müzikten zeytin bahçelerine uzanan yolculuğunu anlattı
Muğla’nın Yatağan ilçesinde yaşayan 28 yaşındaki Gül Dural, üniversiteden müzik öğretmeni olarak mezun olduktan sonra atanamayınca baba ocağına geri döndü ve kendisini zeytin ağaçlarının arasında buldu. Pandemi döneminde ailesine destek olmak için girdiği tarlada toprağı yeniden keşfeden genç kadın, bugün “Genç Çiftçi” kimliğiyle üretimin içinde yer alıyor ve toprağı olan herkese sesleniyor: “Üretin, toprak boş kalmasın.”
gazeteinsan.com.tr’ye konuşan Dural, şehirde beyaz yakalı bir hayat sürmek yerine ailesinin mesleğine sahip çıkmayı tercih ettiğini, bu kararın hayatındaki en büyük dönüm noktası olduğunu söylüyor.
Pandemide başlayan tarım serüveni kalıcı oldu
Müzik öğretmenliği bölümünden mezun olan ve uzun süre atama bekleyen Gül Dural, tarımla tanışma sürecini şu sözlerle özetliyor:
“Üniversite yıllarımda hasat zamanlarında genellikle Muğla’da olmuyordum. Pandemiyle birlikte eve döndüm ve dışarı çıkmak mümkün olmayınca aileme zeytin, sebze ve tahıl işlerinde yardım etmeye başladım. Önceden tarım işlerini sevmeyen biri olarak, toprağın aslında bana iyi geldiğini fark ettim. Zeytin hasadı, sebze yetiştiriciliği, arpa ve buğday ekiminde çalıştıkça işin mutfağında olmayı sevdim.”
Dural, başlangıçta geçici gördüğü tarladaki emeğinin zamanla bir mesleğe dönüştüğünü, bugün ise geleceğini tarım üzerinden planladığını belirtiyor.
Baba Dural: “Genç çiftçi kızım bize güç veriyor”
Yıllardır zeytincilik yapan baba İbrahim Dural, hem bu yılki sezonu hem de kızının tarlaya dönüşünü değerlendiriyor. Zeytin veriminin ne çok iyi ne de çok kötü olduğuna dikkat çeken Dural, şöyle konuşuyor:
“Bu yıl zeytinde orta seviyede bir verim var. Yağ fiyatları 250–300 lira civarında. Kendi yağımızı çıkarıp kendi imkânlarımızla ayakta durmaya çalışıyoruz. Kızım müzik öğretmeni ama şu an tarlada yanımızda. ‘Genç Çiftçi’ olarak hem iş gücümüze güç katıyor hem de moral veriyor.”
“Genç bir kadın çiftçi olmak zor ama çok öğretici”
Gül Dural, tarım sektöründe genç bir kadın olarak yer almanın kolay olmadığını, ancak her gün yeni bir şey öğrenmenin motivasyonunu artırdığını söylüyor:
“Bu süreç zor, özellikle genç bir kadın olarak tarımda var olmak ciddiyet ve sabır istiyor. Ama insan zamanla kendini yeniden keşfediyor. Toprağa dokunmak, zeytin ağaçlarının arasında gün geçirmek bana huzur veriyor. Artık bu alanda ilerlemek istiyorum.”
Sosyal medyadan ilham aldı
Dural’ı tarıma yönelten unsurlardan biri de sosyal medyada denk geldiği bir başarı öyküsü olmuş. İstanbul’dan kırsala taşınıp organik tarım yapan bir kadının hikâyesini izlediğini belirten genç çiftçi, bu süreci şöyle anlatıyor:
“Sosyal medyada, İstanbul’dan bir köye yerleşip organik tarıma başlayan bir hanımefendinin hikâyesini gördüm. Başlarken hiçbir şey bilmediğini ama zamanla önemli bir yol kat ettiğini anlattı. ‘O yapabiliyorsa ben neden yapamayayım?’ diye düşündüm. Bu, benim için bir dönüm noktası oldu ve tarıma daha ciddi bakmaya başladım. Şimdi aynı inançla çalışıyorum, ileride daha büyük başarılara imza atmak istiyorum.”
“Toprağı olan kimse arazisini boş bırakmasın”
Geçen yıl neredeyse hiç ürün alamadıklarını, bu sezon ise verimin belirgin şekilde arttığını ifade eden Gül Dural, üretimin ülke ekonomisi için de hayati olduğunu vurguluyor:
“Bu işi sadece bir geçici çözüm olarak değil, hayatımın merkezi olarak seçtim. Özellikle iş arayan gençlere ve elinde toprağı olan herkese sesleniyorum: Bence hiçbir toprak boş kalmamalı. Ülke olarak üretmeye, tarıma, gıdaya her zamankinden daha fazla ihtiyacımız var. Toprağı olan herkes eksin, üretsin; hem kendi geçimine hem de ekonomiye katkı sunsun.”
Genç çiftçi, tarımın yalnızca fiziksel emek değil aynı zamanda bilgi ve teknoloji gerektirdiğini, İzmir ve çevre illerdeki iyi uygulamaları da takip ederek kendi üretim modelini geliştirmeye çalıştığını dile getiriyor. Teknoloji destekli modern tarım yöntemleriyle verimliliği artırmanın mümkün olduğunu, bunun da hem aile bütçesine hem ülke ekonomisine olumlu yansıyacağını söylüyor.
Gül Dural’ın hikâyesi, gazeteinsan.com.tr okurlarına, özellikle de eğitimli gençlerin tarım ve üretimle yeniden bağ kurabileceğini hatırlatan çarpıcı bir örnek olarak öne çıkıyor.
